Jakie prawo wÅaÅciwe? Przecież to zobowiÄ zanie jest przedawnione! Panie Mecenasie, no jak nie, jak tak! No przecież każdy to wie, że sprzedaż przedawnia siÄ po dwóch latach! Towar odebraÅem prawie trzy lata temu i już nawet nie pamiÄtam co to dokÅadnie byÅo!
Pan Jan wyraźnie zadowolony ze swojej szerokiej i dogÅÄbnej wiedzy prawniczej koÅczyÅ wÅaÅnie wykazywaÄ caÅkowitÄ niedorzecznoÅÄ kierowanych pod jego adresem roszczeÅ kontrahenta z WÅoch. Nie byÅo tu już istotne, czy zapÅata za dostarczony towar siÄ należaÅa, czy nie. Ważne, że doszÅo do przedawnienia.
Trudno nie byÅo przyznaÄ Panu Janowi racji, z tym drobnym wyjÄ tkiem, że na jego nieszczÄÅcie prawo europejskie przewiduje wÅaÅciwoÅÄ prawa wÅoskiego zgodnie, z którym okres przedawnienia roszczeÅ z tytuÅu sprzedaży miedzy przedsiÄbiorcami wynosi 10 lat. Nie bÄdÄ przytaczaÅ w tym miejscu opinii Pana Jana na temat prawa europejskiego, gdy siÄ o tym dowiedziaÅ…
Ocena warunków transakcji z podmiotem zagranicznym już na etapie podejmowania decyzji o przystÄ pieniu do wspóÅpracy powinna obejmowaÄ ustalenie jakie bÄdzie dla niego prawo wÅaÅciwe.
Aktem jednolicie regulujÄ cym kwestie wÅaÅciwoÅci prawa we wszystkich krajach – czÅonkach Unii Europejskiej jest rozporzÄ dzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa wÅaÅciwego dla zobowiÄ zaÅ umownych (Rzym I).
Czy strony mogÄ swobodnie dokonaÄ wyboru jakie bÄdzie prawo wÅaÅciwe?
Jeżeli strony zgodnie ustaliÅy wÅaÅciwoÅÄ prawa okreÅlonego paÅstwa dla caÅoÅci lub czÄÅci umowy, prawo to jest wiÄ Å¼Ä ce i nie ma potrzeby dokonywania dalszych analiz. Wybór musi mieÄ charakter wyraźny lub jednoznacznie wynikaÄ z okolicznoÅci.
Co jeżeli strony nie dokonaÅy wyboru jakie bÄdzie prawo wÅaÅciwe?
RozporzÄ dzenie przewiduje, że w przypadku braku wyboru prawa znajdujÄ zastosowanie regulacje prawa wÅaÅciwego dla zwykÅego pobytu – odpowiednio:
- sprzedawcy – w przypadku umowy sprzedaży;
- usÅugodawcy – w przypadku umowy o Åwiadczenie usÅug;
- franczyzobiorcy – w przypadku umowy franczyzy;
- dystrybutora – w przypadku umowy dystrybucji
Co jeżeli umowa nie kwalifikuje siÄ do żadnego z typów wskazanych powyżej ?
Jeżeli do umowy nie stosuje siÄ Å¼adnej z powyższych zasad lub stosuje siÄ wiÄcej niż jednÄ z nich, prawo wÅaÅciwe zostanie ustalone na podstawie kraju zamieszkania uczestnika speÅniajÄ cego Åwiadczenie charakterystyczne.
Czy od powyższej zasady wystÄpujÄ wyjÄ tki?
Jeżeli jednak z wszystkich okolicznoÅci sprawy wynika, że umowa jest powiÄ zana ÅciÅlej z innym paÅstwem, niż stanowiÄ niniejsze zasady, stosuje siÄ prawo tego paÅstwa.
Prawo wÅaÅciwe dla danej umowy decyduje m. in. o jej wykÅadni, sposobie wykonywania, skutkach nienależytego wykonania, przedawnieniu  stÄ d też przystÄpujÄ c do transakcji obowiÄ zkowo należy podjÄ Ä dziaÅania w celu przyjÄcia prawa korzystniejszego dla nas lub przynajmniej zapoznaÄ siÄ z regulacjami prawa wÅaÅciwego, tak aby nie doszÅo do niemiÅych niespodzianek na dalszym etapie jej wykonywania.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }